Terwijl ik mij afstem op het Veld om NOBELE VRIJDAG te laten spreken, loopt mijn denken door de dag van gisteren.

Zorg, stress, vreugde, voldoening, creatie, irritatie, angst, onzeker, liefdevol, afscheid, vreugde, enthousiasme, verdriet, nieuwsgierig, vragen, betrokken, bedachtzaam, reizend, voorbereidend, geergerd, genietend,gelaten, gezellig, lekker, ontroerend, geraakt, verbonden, herkenning, ontmoeting, spraakzaam, smakelijk, betekenisvol, verrassend, zoekend, onrustig, tevreden, DANKBAAR.

Zomaar enkele gemoedstoestanden van deze dag komen voorbij als ik het de revue laat passeren….

Het houdt mij bezig, die NOBELE VRIJDAG.
Want NOBELE VRIJDAG 8 kwam niet opdagen!

Wat nu? Is het nobele vrijdag avontuur voorbij? Is het klaar? Wat dan met mijn committment? Kan ik stoppen, zomaar? Of gewoon een keertje overslaan. Voel ik me daar vervelend over? Of, kan ik mijzelf toestaan om één nobele vrijdag over te slaan? Was dit het dan? De 7 een heilig getal, is 't rond?

Pfff mijn hoofd ontploft!

De ontmoeting, het gesprek, de woorden. Ze werken nog lang na in mijn hoofd. Als ik deze ochtend wakker word is het alsof we nog met elkaar in gesprek zijn…

Nog meer dan anders ben ik mij bewust van de betekenis van ONTMOETEN.

Een (h)eerlijk woord. Omdat er een toevalligheid in zit, een niet vantevoren geplande activiteit, zonder te weten of en wat het gevolg ervan is.
Het heeft iets mysterieus, onvoorspelbaar.
Nu geloof ik niet in toeval. Wel in synchroniciteit.

De Diepte in, mijn adem inhoudend, als in een waas, afgesloten van de wereld, stuw ik mijzelf voort, krachtig en resoluut.
Ik kom boven, haal adem, bevrijd…

Inmiddels is de nobele vrijdag een wekelijkse vertrouwde routine. Een opdracht uit het Veld werd een commitment.
Het verwonderd, fascineert, daagt uit en creëert .
Maar geloof mij, het is niet metéén hoezee op zaterdagochtend, als ik mijn ogen open en ga schrijven….
Maar áls ik dan met open mind begin te schrijven, gaat het als vanzelf. Het verhaal schrijft zichzelf.

Bokra is het woord waar ik mee wakker word vandaag.

Bokra of bukra betekent in het arabisch "VROEG". Het is 6 uur in de ochtend. Zover kan ik het plaatsen…

Deze NOBELE VRIJDAG was er geen uit een boekje, of juist wel?
Als ik wakker word ben ik brak, voel de naweeën van een zware migrainedag. Alsof ik een salto maakte en op mijn hoofd terechtgekomen ben. Een lage energetische trilling kan ik je zeggen! Ik kies ervoor lang te douchen, negatieve energie van mij af te spoelen en ondanks het gevoel van een hersenschudding, aan de dag te beginnen.
Ik beweeg mijn brakke lijf, kom langzaam tot leven en rijd naar de praktijk. Fijne ontmoetingen en gesprekken in het verschiet.

Het is zaterdagochtend als ik wakker word en mijn Innerlijke stem mij het volgende verteld: het is Nobele Vrijdag. Huh, het is toch zaterdag? Mijn innerlijke Stem gaat onverstoord verder. Schrijf een column over Nobele Vrijdag. (Het leuke is dat ik een dialoog voer met mijn Innerlijke Stem en deze antwoord geeft op mijn vragen, wel zo handig). Ik vraag waarom Nobele Vrijdag, het is vandaag zaterdag. Het antwoord is dan dat ik op zaterdag schrijf óver vrijdag. Oh ja zeg, ik ben nog maar net wakker! En dan vloeit alle tekst uit het Veld binnen en ik mag je meenemen.Over Nobele Vrijdag. Want je moet weten dat mijn Innerlijke Stem en het Veld altijd met mij communiceren. Maar tot nu nam ik het vooral ter kennisgeving aan…
De boodschap is helder, zo gemakkelijk kom ik er niet vanaf. Het gaat om een commitment. Mijn commitment met het Veld. Iedere week Nobele Vrijdag. Ik gehoorzaam, want ik vind het ook wel rete spannend en uitdagend! Ik verstil, ga naar binnen en het Veld stroomt door mij heen.